تقدیم به همسرم

نگاه
تو پر از محبتی است که من نمیدانم کجای این دنیا آموخته ای  می شود با آن
وجود خودخواه ترین دختر روی زمین را آب کنی... ذوب کنی...چون موم نرمش کنی و
پرش کنی از خواستن..لبریزش کنی از دلتنگی... و سرریزش کنی از عشق...

دست من نیست... دست من نیست... شانه های تو را دوست می
دارم... و نگاهت را ... و همه آنچه که می گنجانی در "دوستت دارم" و هر بار
که بر کلام می رانی اش انگار کن اولین بار است که می شنومش..با صدای
تو....با لحن تو... با مهربانی تو...

نباشی می توانم زندگی کنم.... کار میکنم...درس میخوانم...
پیشرفت می کنم... اصلا تو بگیر برای خودم کسی می شوم... اما اگر باشی...
عاشقانه زندگی می کنم..عاشقانه کار می کنم...عاشقانه درس میخوانم... و... عاشق می شوم...

بزرگ مرد دنیای من... با تو در خلوت سخن خواهم گفت... با تو از دوست داشتنت بسیار خواهم گفت...